Langspeelfilm, fictie.
Wanneer ze merken dat hun leven een moreel mijnenveld geworden is, vertrekken ze. Met een wakkere taxichauffeur, zwarte vrouwen die het woord nemen, leeuwen die niet geïnteresseerd zijn, dolfijnen die niet meer mogen meedoen, kapitaalschaamte, geldgebrek, huishoudelijk geweld en lange armen. Van die hele lange armen. Een langspeelfilm in ontwikkeling.
Een film over schuld en dolfijnen, over recht en krom, en over de wil voorgoed het oordeel uit onze aders te knopen en de hele wereld te omhelzen.
Jean-Charles Van Waeyenberghe. Een oude aannemer, generatie jong in mei 68, ni dieu ni maître, goed leven, kantjes eraf gelopen maar hij begint dat te beseffen. Hij moet voor de rechter verschijnen want door een ongeluk op een bouwwerf van hem zijn 24 Oost-Europese arbeiders om het leven gekomen. Dat, en een rits andere zaakjes zitten hem niet goed. Hij wil een uitspraak, een finaal oordeel.
De rechter, Gabriel van Otsenhoven wacht Jean-Charles op. Zodra Van Waeyenberghe verschijnt legt hij zijn functie neer. Hij is vast besloten ieder verdict verder achter zich te laten.
De twee beginnen een 24uur durende tocht door Antwerpen. Taxi Patrick speelt daarin een beslissende rol als fataal goede herder.